Artikel Caroline van Ekeren
Op het internet kan iedereen informatie de wereld in slingeren. Daardoor worden verschillende visies op de wereld en hoe die in elkaar zit, extreem zichtbaar. Polarisatie is aan de orde van de dag. Kijk maar naar de uitslag van de verkiezingen van vorig jaar. Wilders-stemmers waren verbijsterd over een linkse bubbel in onder meer Amsterdam, en niet-Wilders stemmers stonden met treurige ogen te kijken naar het feit dat Wilders de grootste werd. Alsof we geen weet hadden van elkaars bestaan, hoewel we naast elkaar leven.
We gebruiken het internet, waaronder sociale media, veelal als dagelijkse informatiebron: ‘wat kan ik wel of niet eten om een supermens te worden’, ‘wie haat ik vandaag in de wereldpolitiek/televisie/andere media’ en zelfs ‘heb ik mentale stoornis X’ is bijvoorbeeld populair onder millennials. Die polarisatie materialiseert zich zo ook in verschillende denkbeelden die de samenleving kent. Niet gek, want wat van al die op het internet geslingerde informatie is wel of niet waar? De grenzen van wat een feit is vervagen en objectiviteit lijkt iets uit de analoge geschiedenis. Wie gelooft wat, en waarom? Desinformatie wordt, samen met extreme weersomstandigheden en extreme polarisatie, gezien als één van de 3 grootste risico’s die op ons afkomen.
